απαλοώ

ἀπαλοῶ κ. -λοιῶ (-άω) (Α)

1. πατώ στο αλώνι, αλωνίζω το στάρι

2. συντρίβω, καταστρέφω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < απ(ο)-* + αλοώ «αλωνίζω, κτυπώ»].